Terapia polisensoryczna

W naszym przedszkolu jest to specjalnie wyodrębnione pomieszczenie, wyposażone w różnorodne urządzenia stymulujące rozwój zmysłów.
Miejsce, które łączy w sobie dwa pozornie przeciwstawne cele – aktywizacji i relaksacji.

Odpowiednie wyposażenie i postępowanie terapeutyczne pozwalają na równoczesne osiąganie jednego i drugiego, prowadząc do zamierzonych rezultatów.

Przebywanie w Sali jest indywidualnie dostosowane do każdego dziecka. Podczas planowania czasu i rodzaju ćwiczeń biorę pod uwagę potrzeby dziecka, jego predyspozycje psychiczne i fizyczne, motywację, wytrzymałość. Istotnym elementem czasu i rodzaju zajęć jest diagnoza lekarska – przeciwwskazaniem do intensywnej stymulacji jest zdiagnozowana epilepsja.

Odbiorcami terapii polisensorycznej są dzieci z niepełnosprawnością intelektualną, mózgowym porażeniem dziecięcym, autyzmem, zespołem Downa, chorobą psychiczną, zaburzeniami mowy, niepełnosprawnością ruchową itp. W planowanych zajęciach w SDŚ każde dziecko uczestniczy planowo raz lub dwa razy w tygodniu przez około 20-25 minut. Są to ćwiczenia indywidualne.

Podczas zajęć w Sali Doświadczania Świata panuje specyficzna atmosfera relaksu i odprężenia wytworzona za pomocą odpowiedniej muzyki, dźwięków, gry świateł, dobranych zapachów i innych bodźców. Tak harmonijnie skomponowane ćwiczenia wywołują u dzieci ożywienie, zainteresowanie i motywację do poznawania i działania. Podczas terapii dziecko otrzymuje możliwości takiego przeżywania świata i kontaktu z otoczeniem, których w codziennych warunkach nie jest w stanie przeżyć i doświadczyć z powodu swojej niepełnosprawności.

W naszej pracy kierujemy się zasadą: dziecko – terapia – terapeuta. Taka kolejność sprzyja efektywnej terapii i pozwala osiągać zamierzone cele. Metoda „ podążania za dzieckiem” lub inaczej „jeden krok za dzieckiem” jest jak najbardziej celowa i satysfakcjonująca dla obu stron. To dziecko najczęściej samo wybiera sobie ulubioną formę aktywności i nie zawsze poddaje się sugestiom terapeuty. W tej sytuacji naszą rolą jest dyskretne naprowadzanie i kierowanie dziecka do poddawania się stymulacji najbardziej mu potrzebnej i właściwej dla redukowania zaburzeń, które posiada.