Terapia logopedyczna

Terapia logopedyczna

Zaburzenia mowy są jedną z bardziej charakterystycznych cech występujących w autyzmie i dotyczących zarówno mowy biernej jak i czynnej.
Mają one podstawowe znaczenie dla rozwoju w związku z tym, że proces kodowania doświadczeń językowych jest poważnie zaburzony lub w ogóle nie zachodzi.
Terapia logopedyczna polega głównie na wzbogacaniu zasobu słownictwa składającego się na wyrażenia i zwroty poprzez ich naśladownictwo.
W naszej pracy terapeutycznej nie tworzymy uniwersalnych planów terapii, ponieważ każde dziecko jest inne i niepowtarzalne. Planując terapię staramy się jasno określić cele, które chcemy osiągnąć. Ponadto stwarzamy możliwość uczestniczenia przez dziecko w jak największej liczbie sytuacji komunikacyjnych. Podchodzimy indywidualnie do każdego dziecka i opracowuję schemat do każdych zajęć. Skupiamy się na kształtowaniu funkcjonalnej komunikacji tj. język recepcyjny (rozumienie języka), mowa i język ekspresyjny (komunikowanie się).

Komunikacja rozwija się zarówno na poziomie przedsymbolicznym jak i symbolicznym. Żeby umiejętność mówienia mogła służyć komunikacji, musi być spełnionych wiele czynników, bowiem dobra komunikacja potrzebuje dobrych fundamentów. W trakcie terapii logopedycznej wykorzystujemy elementy metody behawioralnej, metody podążania za dzieckiem, Metody Krakowskiej. Poznanie wszystkich zainteresowań i preferencji dziecka pomoże dostosować odpowiednie metody i formy ćwiczeń.

Najczęściej terapia u osób z autyzmem ma charakter dwutorowy. Traktujemy mowę oraz komunikację, jako dwa odrębne tory, ponieważ najczęściej nauka komunikacji nie wiąże się bezpośrednio z nauką mowy. Dziecko nie musi mówić, by zacząć pracę nad komunikacją. Rozwój mowy jest zależny od prawidłowego rozwoju fizycznego, psychicznego i ruchowego oraz sprawności analizatorów słuchowych, wzrokowych i kinestetycznych.

Terapeuta SI bazując na swoim doświadczeniu i wiedzy, dostosowuje trudność zadań i ćwiczeń do poziomu możliwości dziecka oraz jego samopoczucia.